Gezonde Groenten voor je Hond: Tips en Voordelen

/0 Reacties/in /door

Je vraagt je misschien af waarom je groenten aan je hond zou geven. Wolven eten immers geen groenten, toch? Dat klopt, wolven consumeren voornamelijk hele prooien en delen van grote prooidieren. Bovendien krijgen ze vacht binnen, wat een gunstig effect heeft op hun darmflora en spijsvertering, aangezien het onverteerbaar is. In gemalen rauw vlees ontbreekt vrijwel altijd vacht, waardoor honden de vezelwerking missen. Groenten kunnen deze rol overnemen.

Daarnaast is het belangrijk om te begrijpen dat prooidieren in het wild van betere kwaliteit zijn dan dieren uit de veehouderij. Wolven eten een breder scala aan organen dan de meeste rauwe vleesvoedingen bieden. Bovendien consumeren wolven veel meer voedsel, wat resulteert in een dieet met grotere hoeveelheden essentiële voedingsstoffen. Groenten vullen een deel van deze voedingsstoffen aan.

Wanneer je groenten aan je hond geeft, kun je ervoor kiezen om ze te pureren of te koken, aangezien honden niet in staat zijn om de plantendelen zelf af te breken. Als de plantendelen intact blijven, kan de hond de voedingsstoffen in de groenten niet goed opnemen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan koken en pureren. Hoewel dit enigszins voedingsstoffen kan kosten, blijft er nog steeds voldoende over. De aanbevolen hoeveelheid groenten in de voeding van je hond ligt tussen 5% en 15-20% van het totale dieet. Als je de groenten kookt en pureert, kun je ze gemakkelijk invriezen in ijsblokjesvormen.

Voor honden met symptomen van artritis, ontstekingen, parasieten, wormen, ademhalingsproblemen en andere aandoeningen gerelateerd aan zwelling en slijmvorming, is het belangrijk om nachtschadegroenten te vermijden. Nachtschadegroenten omvatten tomaat (die technisch gezien een fruit is), aubergine, pepers, aardappelen, paprika, courgette en komkommer. Onthoud dat vooral de groene delen van deze planten solanine bevatten, een giftige stof.

Het is belangrijk om te weten dat prei en ui giftig zijn voor honden. Honden met schildklierafwijkingen moeten voorzichtig zijn met groenten die de schildklieractiviteit kunnen onderdrukken. Bijvoorbeeld rauwe kool, spruiten, broccoli, boerenkool en bloemkool. Als je deze groenten kookt, vormen ze echter geen probleem.

Er zijn tal van groenten die veilig zijn voor je hond, te veel om hier op te sommen. Daarom plaats ik enkele links waar je een uitgebreide lijst kunt vinden. Het is raadzaam om zoveel mogelijk biologische groenten te voeren, net zoals bij fruit en kruiden, om zeker te zijn dat je geen pesticiden aan je hond geeft.

Barfplaats

Natural Paws

Wil je meer lezen over het geven van Fruit aan je honden, klik dan hier

Verhaal van een baasje – Maxx

/0 Reacties/in /door

Al een aantal jaar ben ik werkzaam als vrijwilliger bij Zalikas. Ook ben ik 3 jaar gastgezin geweest voor met name herplaatsers. Hoe dit zo gekomen is, en hoe mijn Zalikas honden bij mij zijn gekomen, lees je in mijn blogs. Vandaag het verhaal van Maxx: Een vrolijke ontmoeting.

Het verhaal van Maxx.

Verliefd worden op een foto, dat gebeurt mij niet zo vaak. Je zou het aan de hand van de vorige blogs niet denken, maar van al die honden die ik de afgelopen jaren voorbij heb zien komen waren er maar een paar waarvan ik dacht, JA! Donna was er daar een van, Sam een tweede, en ook Maxx valt in die categorie.

Hoewel het verhaal van Maxx misschien minder bijzonder is, is hij zelf dat zeker niet.

De eerste kennismaking

De eerste foto van Maxx die ik te zien kreeg was een foto van ARS uit Bulgarije. Hij werd ons aangeboden als optie voor het transport. Leuke, jonge, actieve hond. Net een jaar oud. Die gingen we natuurlijk wel nemen, want die hebben we zo geplaatst. Toen ik de foto zag, was het eerste wat ik dacht, jeetje wat lijkt hij op Sam. Op de foto die we toegestuurd kregen, leek hij namelijk sprekend op Sam, toen deze net in Nederland was. En ook nu krijg ik regelmatig nog de vraag of de twee heren broertjes zijn.

Maxx, toen heette hij nog Twiggy, kwam mee op het transport. Tijdens de kennismakingsdagen bleek hij inderdaad een superleuke, sociale en aanwezige hond te zijn. Maar niemand nam hem mee. Hij ging met een gastgezin mee naar huis, en verbleef daar een weekje. In het weekend er na kwamen er weer een aantal mensen kennismaken. Hier was ik ook weer bij. Aan Twiggy had ik gedurende de week regelmatig gedacht. Maar was dat wel wat voor mij, zo’n aanwezige, sociale hond. Mijn ervaring ligt vooral op het vlak van angstige en onzekere honden. Hoe zou ik het doen in de begeleiding van zo’n vrolijke stuiterbal?

Er kwamen een aantal mensen kennismaken met de overgebleven hondjes. Niemand kwam specifiek voor hem. Maar toen ze er eenmaal waren, bleek er toch wel iemand interesse in hem te hebben. Dat vond ik toch wel even lastig. Want ja, hij was toch wel erg leuk. De mensen met interesse wilden er nog even thuis over praten. Naar het gastgezin sprak ik uit dat ik hem zelf toch ook wel erg leuk vond. Er was maar een struikelblok. Ik had geen idee hoe hij met katten overweg zou gaan. Dit was vanuit Bulgarije ook niet bekend.

Mee naar huis

Het gastgezin stelde voor dat ik hem die zondag mee naar huis zou nemen. Mocht het niet gaan met de katten, dan konden we hem de volgende dag plaatsen bij de mensen die interesse hadden, of kon hij weer terug naar het gastgezin. Mocht het wel goed gaan, dan kon ik besluiten dat hij kon blijven.

Zo gezegd, zo gedaan. Hij ging mee in de auto. Vond hij leuk, al moest hij wel regelmatig even laten horen dat hij er nog was.

Thuis heeft hij kennis gemaakt met de andere honden. Dat ging verrassend goed. Sam moest wel even laten weten dat het heus zijn huis is, en zijn teven, maar daar trok Maxx zich weinig van aan. Daarna ontdekte hij de katten, die voorzichtig weer naar binnen kwamen. Mijn katten zijn wat dat betreft een goede graadmeter. Als zij het niet vertrouwen, komen ze niet binnen. Een voor een druppelden ze de woonkamer binnen, en maakten kennis met Maxx. Natuurlijk was hij opgewonden, maar hij gedroeg zich boven verwachting goed. En daarmee was voor mij het besluit wel genomen.

De volgende dag informeerden we de geïnteresseerden dat hij toch bij mij zou blijven. (We hadden bij de kennismaking wel gezegd dat dit een optie was).

Wennen was het wel, voor ons allemaal. Maar wat heeft hij ons ook veel gebracht. Door zijn vrije open karakter en zijn jeugdige onbezonnenheid liet hij mijn andere honden zien dat dingen waar zij soms erg bang voor zijn, toch helemaal niet zo eng blijken te zijn. Hij gaat overal op af, wil met iedereen kennis maken en vind alles leuk. Dit enthousiasme zetten we op de training om in actie, hier heb ik ook een blog over geschreven. Wil je hier meer over lezen, klik dan hier.

Nog in Bulgarije
Kennismaken met Elba
Even rusten
Even bescherming zoeken bij je grote broer
Altijd, vrij en blij.

Verhaal van een baasje – Luna & Nova

/0 Reacties/in /door

Ons hondenavontuur

Het begon allemaal met de opmerking van mijn zoon dat hij wel heel graag een hond zou willen. Nu krijgen meer ouders te maken met deze vraag, maar ze krijgen waarschijnlijk niet zo snel die vraag van een inwonende zoon van 24 jaar. Hij wilde graag een beagle. Maar in 2020 wilde bijna heel Nederland een hond dus via een fokker lukte het niet. Toen kreeg hij het onzalige idee om bij Marktplaats te zoeken naar een beagle. Dat idee heeft hij na enige aandringen gelukkig los gelaten en hij is gaan zoeken bij het dierenasiel.

Daar waren wel honden, maar meestal Stafford-achtige honden en dat vond ik niet zo’n goed idee voor eerste hondenbezitters. Uiteindelijk leidde onze zoektocht ons naar Zalikas.

Op de website stond een hond – Laguna – die ons wel heel leuk leek. Na wat contact over en weer werden we uitgenodigd op zondag 19 juli 2020 naar Loerbeek te komen. En we waren niet de enige … Veel meer mensen als honden. Maar achteraf bleek dat wij als enige interesse hadden in Laguna (later Luna), maar Luna had geen interesse in ons 😊 Ze had een botje en dat was veel interessanter.

Na wat onderling beraad tussen Danielle, Eise en de vrijwilligers van Zalikas werd door hen besloten dat Luna met ons mee naar huis mocht.

Ik had nog een kort onderonsje met Jaenet die mij bezorgd vroeg of ik wel wist waar ik aan begon. Ze had nl. op de foto’s van mijn huis gezien dat ik vloerbedekking in de huiskamer had. Vloerbedekking en honden zijn geen goede combinatie. Ik verzekerde haar dat ik wist waar ik aan begon.

Wat we ons niet helemaal gerealiseerd hadden, was dat Luna een angstige hond was. Ze had natuurlijk tijd nodig om te wennen, maar ze was angstig. Voor mensen én dieren. Ze was naar ons toe ontzettend lief en ze ontdekte elke keer weer een nieuw ding, zoals na maanden eindelijk bij mij op de bank liggen als ik TV keek. Ze had haar eigen plekje in huis, tussen een grote stoel en het TV-meubel, zodat zij wel iedereen zag maar mensen niet gelijk haar zagen.
Uitlaten was een hele toer. Ze ging vreemde honden het liefst uit de weg. Dus ik heb wat omwegen gemaakt om haar uit te laten. Ze had na een flinke tijd wel twee hondenvrienden … een engelse bulldog en een golden retriever.

Toen Corona eindelijk overging naar een gewone griep bedacht ik me dat het goed zou zijn voor Luna om te werken aan meer zelfvertrouwen. Ik had in de buurt een leuke hondentrainer gevonden die voorstelde om een detectietraining (snuffeltraining) te gaan doen met Luna. De eerste training was met twee Hollandse herders en dat ging in één keer goed. En belangrijker nog, Luna vond het leuk.

Rond diezelfde tijd begon het me op te vallen dat Luna’s hele lijf bewoog als ze ademhaalde. Naar de dierenarts en gelijk doorgestuurd naar het medischcentrum Anicura in Rijswijk. Daar constateerde ze vocht bij de longen en ze hadden geen idee hoe het er kwam. Het vocht werd verwijderd in de hoop dat het daarmee opgelost zou zijn. Dat was jammer genoeg niet zo. Na twee weken was het vocht weer terug en werd Luna geopereerd. Via de app hebben we Danielle en Jaenet op de hoogte gehouden van de medische toestand van Luna.

Om kort te gaan … de operatie was geen succes. Luna was heel erg afgevallen en had sondevoeding omdat ze niet wilde eten bij Anicura. Ze is met sondevoeding terug naar huis gekomen, maar het vocht kwam weer terug. We hebben haar, ook weer in overleg met Danielle en Jeanet, moeten laten inslapen. Vreselijk! Ze was net drie jaar.

En  dan …. Dan ben je weer hondloos en ben je je hele ritme kwijt. Je loopt soms te mopperen als je je hond uit moet laten in het donker en de regen. Maar oh wat misten we Luna.

Doordat we haar zo miste, zijn we weer op de website van Zalikas gaan kijken. Corona-tijd was over en daarmee stonden er veel honden op de website. We vielen als een blok voor Beatrice – nu Nova. Een heel andere hond; jong, nog niet zindelijk en leek qua uiterlijk en qua gedrag helemaal niet op Luna. Na veel wikken en wegen hebben we contact opgenomen met Zalikas en voorzichtig gevraagd of we misschien Nova een leuk thuis zouden kunnen bieden. En ja hoor, weer in de auto gestapt richting het oosten van het land om te kijken of Nova ons ook zag zitten. Ze kwam nieuwsgierig kijken wie wij dan wel waren (samen met alle andere honden) en daarmee was ons lot bezegeld. We reden weer terug naar het westen van ons land inclusief Nova.

Vanaf de start werd duidelijk dat Nova van de wereld niet bang is ….. dat was even wennen. Niet meer omlopen, maar juist kennismaken met andere honden. Niet meer om mensen heen lopen, nee …. Nova wil aandacht en is nieuwsgierig.

Dat was vooral wennen toen we op een losloopveldje in de buurt bestormd werden door een Cane Corso (Nala) en iets meer op afstand door een Oudduitse herder (Beast). Ik moest even slikken, maar Nova vond het geweldig. Nala en Nova spelen sindsdien graag samen en dat kan niet wild genoeg gaan. Beast vindt zijn bal veel leuker. Eén keer haalde Nova het in haar hoofd om de bal te proberen af te pakken van Beast …… er volgde een waarschuwend gegrom …… ze probeerde het nog een keer ….. er volgde een vervaarlijk gegrom met tanden. Nova snapte het, liet haar buik zien en heeft nooit meer geprobeerd de bal af te pakken. Als Eise het gezien had, zou hij trotst geweest zijn op dit klasieke voorbeeld hoe honden met elkaar omgaan.

Nova is naar ons toe ook heel anders; wil graag dat je bij haar op de bank komt zitten om lekker tegen je aan de liggen. Loopt nieuwsgierig achter je aan om te zien wat je aan het doen bent. Ze slaapt graag op plekken waar wij zitten of heerlijk op de grond in het zonnetje. Kortom wij en ook Nova zijn heel gelukkig met elkaar. Alleen heel soms controleer ik nog of haar lijf niet heel erg beweegt als ze ademhaalt ……

PS @Jaenet …. De vloerbedekking leeft nog 😊

Janet en Jan Pieter

Gezond Fruit voor Je Hond: Welke Vruchten Mag Je Hond Eten?

/0 Reacties/in /door

Mogen honden fruit eten? Ja, absoluut! Het is zelfs heel gezond voor je hond. Honden die ouder worden, ervaren vaak gezondheidsproblemen, net als mensen. Een deel van deze problemen wordt gelinkt aan oxidatieve stress, wat betekent dat het lichaam wordt aangevallen door vrije radicalen. Vrije radicalen kunnen zowel van externe bronnen komen, zoals voeding met verkeerde vetten, te veel suiker of medicijnen, als van interne factoren, zoals chronische stress, ziekte en overmatige lichaamsbeweging.

Oxidatieve stress kan leiden tot celbeschadiging, wat weer kan resulteren in kanker, diabetes, hartziekten, een versnelde veroudering of een doffe vacht. Het tegengif voor oxidatieve stress zijn antioxidanten, omdat ze vrije radicalen neutraliseren en uitschakelen, ontstekingen verminderen, het immuunsysteem versterken en goed zijn voor de ogen en de hersenen. Fruit bevat antioxidanten, en hoe vaker je je hond fruit geeft, hoe groter het effect op lange termijn zal zijn. Maar het is nooit te laat om te beginnen, want al na 2 weken fruitinname zie je gunstige effecten op de hersenfuncties.

Geef nooit de pitten van het fruit aan je hond, want deze zijn giftig.

Welk fruit mag je aan je hond geven en wat zit erin:

  • Appel: Bevat vitamine A, C en vezels. Laat de schil zitten, omdat hierin secundaire plantenstoffen zitten die de groei van kankercellen helpen voorkomen.
  • Banaan: Rijk aan kalium, vitamine C en vezels, goed voor het hart, spieren en de spijsvertering.
  • Bramen: Hebben antibacteriële eigenschappen die goed zijn voor mond- en tandhygiëne. Ze bevatten vitamine C, K, mangaan, magnesium en vezels.
  • Blauwe bessen: Zitten boordevol vitamine C, K, mangaan, calcium, zink en antioxidanten, en bevatten weinig suiker.
  • Meloen: Cantaloupe zit vol met beta-caroteen, dat goed is voor de ogen en het immuunsysteem. Het bevat ook vitamine A, B6, C, kalium en foliumzuur. Watermeloen en honingmeloen zijn ook geschikt.
  • Cranberries: Kunnen rauw of gekookt gegeven worden en zijn zeer goed voor de blaas. Ze bevatten vitamine C, E en veel B-vitamines.
  • Ananas: Rijk aan vitamines, mineralen en vezels, en bevat bromelaïne, een enzym dat het voor honden makkelijker maakt om eiwitten op te nemen.
  • Papaya: Goed voor het immuunsysteem, de spijsvertering, de ogen en het hart. Het bevat vitamine A, C, E, K, foliumzuur, kalium, calcium en vezels. Geef nooit de schil of de zaden, omdat deze giftig zijn.
  • Frambozen: Zitten boordevol antioxidanten, vitamine C, magnesium en foliumzuur. Geef ze niet in overmaat.
  • Aardbei: Bevat veel antioxidanten en vitamine C. Geef ze niet in overmaat.
  • Tomaat: Ja, tomaat is fruit, maar geef alleen rijpe tomaten en met mate. Onrijpe tomaten en de tomatenplant bevatten het stofje solanine, dat giftig is.

Verder mogen honden ook peren, mango’s, sinaasappels en perziken eten.

Meer informatie vind je onder andere bij Dogline, Rover en DogChef.

Eikels in de Herfst: Een Gevaar voor Honden

/0 Reacties/in /door

De herfst is een prachtig seizoen waarin de bladeren verkleuren en de temperaturen zakken. Voor veel honden betekent dit ook dat de straten bezaaid liggen met eikels die uit de bomen zijn gevallen. Maar wist je dat deze herfstschatten een verborgen gevaar kunnen vormen voor je trouwe metgezel? In deze blog ontdek je waarom eikels in de herfst een potentieel risico zijn voor honden en hoe je ze kunt beschermen.

Eikels en Tannine:

Eikels bevatten tannine, een schadelijke stof die schade kan toebrengen aan de bloedvaten, nieren en darmen van honden. Het groene blad en de groene eikels van de herfstboom bevat de meeste tannine, maar zelfs de bruine eikels zijn niet veilig. Tannine is de boosdoener achter de mogelijke vergiftiging van je hond.

Symptomen van Eikelvergiftiging:

Een hond die eikels heeft gegeten, kan symptomen vertonen zoals misselijkheid, rusteloosheid, braken of pogingen daartoe, en uiteindelijke sloomheid. In ernstige gevallen kan een eikelvergiftiging fataal zijn. Het is dus van cruciaal belang om te weten hoe je de tekenen van vergiftiging herkent.

Bescherm je Hond:

Tijdig ingrijpen is van essentieel belang als je vermoedt dat je hond eikels heeft gegeten. Raadpleeg onmiddellijk een dierenarts om de vergiftiging te behandelen. De beste manier om je hond te beschermen, is door tijdens de herfstwandelingen goed op te letten en ervoor te zorgen dat ze geen eikels oppikken. Dit betekent niet alleen dat je aandachtig moet zijn tijdens het wandelen, maar ook dat je je achtertuin vrij moet houden van deze potentieel gevaarlijke lekkernijen.

In de herfst genieten we van de natuurlijke schoonheid om ons heen, maar laten we niet vergeten dat de seizoensgebonden gevaren ook om de hoek kunnen liggen. Zorg voor een veilige en zorgeloze herfst voor jou en je hond door de risico’s van eikels te herkennen en te vermijden. Bescherming begint met bewustzijn, dus houd je ogen open voor die verleidelijke herfstschatten en zorg ervoor dat je hond gezond en gelukkig blijft gedurende dit prachtige seizoen.

Conclusie:

Terwijl de herfst zijn intrede doet, is het belangrijk om te onthouden dat niet alles wat op de grond valt veilig is voor je hond. Eikels kunnen een gevaarlijke verleiding zijn, en als hondenliefhebbers is het onze verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat onze trouwe metgezellen veilig blijven tijdens deze tijd van het jaar. Met de juiste kennis en waakzaamheid kun je ervoor zorgen dat je hond de herfst in volle gezondheid ervaart.

Lees meer op de site van de Koninklijke Hondenbescherming

Verhaal van een baasje – Myla

/0 Reacties/in /door

Half augustus 2015 zagen wij een schattig hondje van een paar weekjes oud in een advertentie op Marktplaats. Na contact met Zalikas gingen mijn jongste dochter en ik, op zaterdag 29 augustus 2015 Myla bekijken in Loerbeek. We hadden een optie op een hondje.

Vancy uit het V- nest, zoals ze toen nog heette, was die zaterdagochtend aangekomen uit Roemenië. Aangekomen in Loerbeek bekeken we alle hondjes met onze specifieke aandacht voor ‘Vancy’. Het was die zaterdag erg druk in Loerbeek i.v.m. ‘een open dag’ voor alle hondjes. Vancy (heet nu al meer dan 8 jaar Myla) was een hondje wat wegkroop voor iedereen onder de stoel van Danielle.

Mijn dochter en ik hadden al snel in de gaten dat we haar niet te veel moesten pushen om bij ons te komen. Uiteraard hadden we lekkernijen meegenomen om haar te lokken. En zo kwam ze ook af en toe naar ons toe voor een lekkernij.

We zijn die ochtend door de keuring van Daniëlle gekomen, want ze moest wel ff kijken of wij ‘een match waren’ met Vancy J. Gelukkig was Vancy al voor ons gereserveerd en waren wij een goede match voor Vancy. Er was namelijk veel belangstelling voor Vancy. Meer mensen die naar de open dag van Zalikas waren gekomen werden spontaan verliefd op onze Myla. De adoptiepapieren werden geregeld, en wij mochten haar meenemen. Een lange terugreis naar Purmerend volgde voor haar, al bibberend op de schoot van mijn dochter.

Thuis was Myla direct gelukkig en speelde met alles wat los of vast zat. Alleen in de bench voelde Myla zich niet fijn. Op advies van Danielle hebben we een knuffel gekocht, die meeging in de bench. Zij zag dit als haar vriendinnetje en het huilen, wat ze in de bench deed, was direct over.

Na een paar dagen kreeg Myla een kuchje dat al snel overging in paniekerig hoesten. Na appen met Daniëlle zijn wij haar antibiotica, via een dierenarts gaan geven. Maar voor de rest was het een vrolijk hondje dat ook graag bij ons op schoot wilde.

Na een paar weken kreeg ze helaas een grote tumor op haar voorpootje. Deze hebben we weg laten halen en het bleek gelukkig een goedaardige tumor te zijn. Vorig jaar hebben we nogmaals een goedaardige vetbult bij haar weg laten halen.

Myla is nu 8.5 jaar oud en is nog steeds enorm enthousiast als er mensen binnenkomen, ze vindt iedereen leuk en wilt graag alle aandacht van de visite. Ook vindt Myla alle andere honden erg leuk. Zowel buiten als binnen. Maar het allerliefst lig ze de hele avond, als een baby, op mijn schoot tegen mij aan, met haar vier pootjes omhoog. Ze likt je, tot vervelens aan toe, je helemaal schoon.

Ze is een heel braaf hondje en kan heel goed luisteren en aangeven als ze iets wilt. Myla blaft dan binnensmonds en blijft dan druk om je heen lopen. Ze leidt je dan in de richting naar datgene wat ze wilt of bedoelt.

Zo kwam ze vorige week druk bij mij, naast de bank, binnensmonds blaffen en ronddraaien. Toen ik eindelijk opstond liep ze richting de woonkamerdeur. Ik zei toen: ”nee hoor we zijn net uit geweest” en ging weer zitten. Ze bleef maar aandacht vragen totdat ik uiteindelijk maar weer opstond. Ze liep weer naar de woonkamerdeur, die ik uiteindelijk dan toch maar openende. Ik verwachtte dat ze naar de voordeur zou lopen omdat ze misschien toch nog moest plassen.

Echter liep ze naar de waterbak in de hal. De waterbak in de woonkamer bleek helemaal leeg te zijn. Zij weet dat er altijd een tweede bak water in de voorhal staat. Ze had gewoon dorst. Hoe dom van mij….

We zijn erg dol op haar. Zij is echt een lieverdje. Heel af en toe heeft ze nog zo een paniekerige hoestbui. Volgens de dierenarts is dit een overblijfsel van kennelhoest. Dit komt vaker voor bij hondjes die kennelhoest hebben gehad en is geheel onschuldig.

Wij zijn Zalikas nog steeds erg dankbaar voor dit lieve hondje. We hopen nog jaren van haar te mogen genieten

Noten en Zaden voor je Hond: Gezonde Voedingstips

/0 Reacties/in /door

Er is mij gevraagd om iets te schrijven over het voeren van o.a. groenten, zaden, noten, kruiden, oliën en zelfs thee aan je hond. Daar is zoveel over te vertellen dat ik in verschillende blogs steeds 1 van deze onderwerpen uitlicht. Vorige keer schreef ik al over Kokosolie, Kamille, en verschillende Kruiden. In deze blog wil ik het graag hebben over Noten en Zaden voor je hond.

Soms lees je op internet dat je hond geen noten en zaden mag hebben, omdat deze door hun hoge vetgehalte diarree kunnen veroorzaken of omdat er fosfor inzit. Voor grote hoeveelheden klopt dit inderdaad. Als je echter maar 1% tot 2% noten en zaden voert bij de maaltijd krijgt je hond geen diarree, en fosfor is een essentiële voedingstof die ook in vlees zit.

Het fosforgehalte in voeding mag niet hoger zijn dan het calciumgehalte. Voer daarom noten altijd met mate. Hak noten en zaden helemaal fijn of laat ze weken, anders hebben honden moeite om het te verteren.

Welke noten mag je hond NIET hebben:

Macadanianoten, eikels, wilde kastanje en pinda’s.

Deze Noten en Zaden mogen wel:

Noten:

Amandelen: bevat vitamine E, voornamelijk gezonde onverzadigd vetten, Deze verlagen de cholesterol, bevat veel kalium en weinig natrium

Hazelnoten: bevat mangaan, vitamine B6,foliumzuur,kalium en zink. Dat is goed voor sterke botten, gezonde celgroei en aanmaak van rode bloedcellen.

Pecannoten: bevat vitamine B en E ,magnesium, ijzer, mangaan en zink. Dat is goed voor de hersenfuncties, soepele huid, glanzende vacht en sterke nagels.

Pistachenoten: uiteraard zonder de schelpen, en ongezouten. 1 van de gezondste noten voor honden. Bevatten de meeste antioxidanten en de minste calorieën.

Tamme kastanje: Deze moet je altijd eerst roosteren. Een gezonde snack met weinig calorieën

Walnoten: Vaak wordt er van walnoten gezegd dat ze giftig zijn voor honden, maar dat klopt niet. Ze bevatten belangrijke vitaminen en mineralen, verlagen de slechte cholesterol en bevatten melatonine.

Paranoten: bevat selenium, maximaal 1 paranoot per dag. Geef je voer aan je hond met een premix dan kan je beter geen paranoot geven.

Cashewnoten: bevat vitamine B, B1, B2, B3, B5, B6 en B11. Die dragen bij aan een goede gezondheid en spiergroei. Vitamine E, belangrijke antioxidant. Vitamine K, belangrijk voor de bloedstolling.

Zaden:

Pompoenpitten: ijzer, magnesium en zink.

Hennepzaad: magnesium, ijzer

Zonnebloempitten: Vitamine E

Pijnboompitten: bevat een hoge dosis fosfor, dus daar heel weinig van geven anders krijgt je hond urinewegproblemen.

Sesamzaad: calcium.

Bron: het boekje “ Rauwvoer voor de hond” van Meike van den Haak

Noten en Zaden zijn een echte aanrader als je meer dan alleen vlees wilt voeren.

Meer informatie vind je op DogChef.

https://www.dogchef.com/nl/blog/mag-een-hond-noten-eten

Canitrailen met Lobster en Jetta: Onze Avonturen op Vier Poten

/0 Reacties/in /door

Inleiding

Wij zijn de baasjes van Lobster en Jetta. Lobster kwam bij ons thuis tijdens de COVID-19 periode. Ik had altijd graag een hond gewild. Toen de pandemie ons dwong om vanuit huis te werken, zag ik de perfecte kans om mijn droom werkelijkheid te maken. Lobster is vanaf het allereerste moment mijn grote vriend geweest. Hij is een zacht eitje met veel liefde en hoog knuffelgehalte. Voor Jetta hebben we als gastgezin gefungeerd, maar het duurde niet lang voordat mijn vriend helemaal verliefd was op Jetta. Haar charme en ondeugendheid zorgde ervoor dat ze bij ons bleef, en we wisten dat we haar voor altijd wilden verwelkomen in ons huis.

Nu, met Lobster en Jetta in ons leven, hebben we een gedeelde passie ontdekt die ons dichter bij elkaar heeft gebracht – canitrailen. In deze blog willen we onze avonturen met jullie delen en laten zien hoe canitrailen niet alleen een geweldige manier is om fysiek actief te blijven, maar ook een onvergetelijke band creëert tussen mens en hond.

Wat is Canitrailen?

Canitrailen is een activiteit waarbij mensen samen met hun honden lange afstanden afleggen in de natuur, meestal op technisch uitdagend terrein. Het hoofddoel van canitrailen is niet alleen fysieke inspanning, maar vooral ontspanning en het genieten van de prachtige omgeving terwijl je loopt. Tijdens het canitrailen draagt de hardloper een heupgordel, terwijl de hond een speciaal tuig draagt. De hond is aangelijnd aan de heupgordel, wat zorgt voor een veilige en handsfree ervaring voor de hardloper. Dit zorgt ervoor dat je beide handen vrij hebt om te genieten van het pad en om interactie te hebben met je hond. De combinatie van fysieke activiteit, de natuurlijke omgeving en de sterke band tussen mens en hond maakt canitrailen een unieke en verrijkende ervaring voor zowel jou als je viervoetige vriend.

Eerste Canitrailavontuur

Met Lobster aan onze zijde begonnen we aan ons allereerste canitrail avontuur. We kozen ervoor om voorzichtig te starten, met slechts 5 km in het prachtige natuurgebied van de Posbank in Rheden. Het was een opwindende eerste stap, en we genoten van de verbinding met de natuur en de inspanning die canitrailen met zich meebracht. Al snel begonnen we ons vertrouwen op te bouwen en breidden we onze afstanden uit naar 10-15 km, nog steeds genietend van de serene omgeving van de Posbank.

Ons eerste echte canitrail-evenement was de Natte Neuzen Trail in Plasmolen, met een uitdagende afstand van 10 km. Deze trail voerde ons mee naar de grenzen van drie provincies – Noord-Brabant, Gelderland en Limburg – en zelfs naar de grenzen van twee landen, Nederland en Duitsland. Dit avontuur had alles in zich: prachtige natuur, spannende uitdagingen en een flinke dosis humor. Want hoewel we ervaren hardlopers waren, hadden we nog nooit met GPS-apparatuur hardgelopen. Het resultaat was dat we vaker de verkeerde route kozen dan de juiste. We lachten veel, en hoewel we er uiteindelijk 2,5 uur over deden om de 10 km te voltooien, was het een onvergetelijke ervaring die ons deed realiseren dat canitrailen niet alleen om de bestemming gaat, maar ook om de gehele reis.

De Voordelen van Canitrailen

Canitrailen biedt een scala aan voordelen, zowel voor de mens als hond. Voor ons zijn de voordelen duidelijk en divers:

  • Samen Sporten en Werken met je Maatje: Canitrailen is niet alleen een vorm van lichaamsbeweging, maar ook een kans om een team te vormen met je hond. Samenwerken met je trouwe metgezel, in harmonie met de natuur, versterkt de band tussen jou en je hond.
  • Hoofd Leegmaken: Het rennen door de bossen met je hond biedt de perfecte gelegenheid om even te ontsnappen aan de dagelijkse stress en zorgen. Het geeft je de ruimte om je gedachten leeg te maken en in het hier en nu te leven.
  • Nieuwe Indrukken voor de Honden: Canitrailen stelt je honden bloot aan nieuwe geuren, geluiden en omgevingen. Dit houdt hun nieuwsgierigheid levendig en biedt hen mentale stimulatie, wat essentieel is voor hun welzijn.
  • Lichamelijke Kracht: Zowel jij als je honden worden lichamelijk sterker door regelmatig te canitrailen. De variatie in terrein en de inspanning die nodig is, dragen bij aan de algehele fitheid van zowel de loper als de hond.

Samen trainen

Trainen voor canitrailen is essentieel om zowel jezelf als je honden klaar te stomen voor avontuurlijke uitdagingen zoals de Ultra Canitrail in Wales. Bij ons zijn de trainingen een gevarieerd proces:

  • Professionele Begeleiding: We hebben het geluk dat we met een ervaren trainer werken, Dorothea Bil, die Canitrail.nl in Nederland heeft opgezet. Haar deskundige begeleiding en inzicht in canitrailen hebben ons geholpen om de juiste technieken te ontwikkelen en ervoor te zorgen dat we en onze honden veilig en effectief kunnen trailen.
  • Gestructureerde Trainingsschema’s: Voorheen probeerden we zelf te trainen, maar nu hebben we een professioneel trainingsschema aangenomen. Dit schema is specifiek ontworpen om ons voor te bereiden op de uitdagingen van de Ultra Canitrail in Wales, inclusief de vereiste afstand van 24,5 km. Het is eerlijk om te zeggen dat de honden vaak meer geduld hebben dan wij, en Jetta kijkt ons regelmatig aan met een blik van ongeduld, terwijl wij onze tong al op de knieën hebben hangen.
  • Weersomstandigheden: Onze training wordt beïnvloed door de weersomstandigheden. Bij te warm weer en een te hoge luchtvochtigheid kunnen we niet trainen vanwege het risico op oververhitting voor zowel ons als onze honden. Het welzijn van onze honden heeft altijd de hoogste prioriteit, en we nemen geen risico’s als het gaat om hun gezondheid.
  • Zorg voor Lichamelijke en Geestelijke Gezondheid: Canitrailen vraagt veel van onze honden, zowel fysiek als mentaal. We houden nauwlettend in de gaten hoe ze zich voelen en passen onze training aan om ervoor te zorgen dat ze gezond en gelukkig blijven. Dit omvat regelmatige dierenartsbezoeken en voldoende rust voor onze honden.

Tips voor Beginners

Als je overweegt om te beginnen met canitrailen, zijn hier enkele nuttige tips om je op weg te helpen:

  • Gewoon Doen: De beste manier om te beginnen met canitrailen is simpelweg om het te doen. Begin met korte afstanden en bouw geleidelijk op. Je zult merken dat zowel jij als je hond met elke trainingssessie meer vertrouwen opbouwen.
  • Let op de Voeding van je Hond: De gezondheid en het comfort van je hond tijdens het canitrailen zijn van cruciaal belang. Let goed op wat je je hond te eten geeft en zorg ervoor dat hij in goede conditie is. Te dikke honden kunnen rennen, maar het kan ongemakkelijk voor hen zijn en kan gezondheidsproblemen veroorzaken.
  • Investeer in Kwalitatieve Uitrusting: Een goede uitrusting voor zowel jou als je hond is essentieel voor comfortabel canitrailen. Zorg voor een speciaal canitrail tuig voor je hond en een comfortabele heupgordel voor jezelf.
  • EHBO-Kit voor Mens en Hond: Veiligheid staat voorop. Neem altijd een kleine EHBO-kit mee voor zowel jezelf als je hond. Het kan van pas komen in geval van kleine verwondingen of onverwachte situaties onderweg.
  • Let op je Hond: Het belangrijkste is dat je goed op je hond let. Observeer zijn lichamelijke conditie en tekenen van vermoeidheid. Houd rekening met signalen die hij afgeeft, zowel fysiek als gedragsmatig, want zoals je net gelezen hebt, kan zijn hoofd vol zitten met emoties en behoeften.

Canitrailen is niet alleen een geweldige manier om fit te blijven, maar ook om een sterke band met je hond op te bouwen. Met deze tips in gedachten kun je met vertrouwen en plezier beginnen aan je canitrail avontuur. Het gaat niet alleen om het volgen van het pad, maar ook om het genieten van elk moment samen met je harige metgezel.

Canitrailen met Lobster en Jetta

Canitrailen heeft een sterke band gesmeed tussen ons en onze geliefde honden, Lobster en Jetta. Terwijl we samen door de bossen en velden rennen, delen we momenten van opwinding, avontuur en wederzijdse afhankelijkheid. De versterking van deze band is voelbaar in elk van onze trainingssessies en trail avonturen.

Lobster, onze eerste canitrail partner, heeft ons leren vertrouwen, samenwerken en geduldig zijn. Het versterken van onze band ging hand in hand met het opbouwen van ons uithoudingsvermogen en zelfvertrouwen. Elke stap die we samen zetten, versterkte niet alleen onze fysieke kracht, maar ook onze emotionele verbondenheid.

Met de komst van Jetta als onze tweede canitrailgenoot is onze band nog sterker geworden. Ze heeft ons geleerd dat enthousiasme en nieuwsgierigheid de brandstof zijn voor avontuur. Haar vrolijke persoonlijkheid herinnert ons eraan dat het plezier van het moment even belangrijk is als het bereiken van onze doelen. Canitrailen heeft niet alleen onze honden dichter bij ons gebracht, maar heeft van ons ook een hecht gezin gemaakt.

Wil je meer lezen over trainen met honden? Lees dan ook de blog “Trainen met een Buitenlandse Hond“

Verhaal van een baasje – Imora

/2 Reacties/in /door

Vorig jaar zag ik op de website van adopteer.be Imora staan. Haar verhaal sprak mij direct aan. Een prachtige hond die een nieuwe thuis zocht met meerdere honden. Dus deed ik een aanvraag ter adoptie. Na enkele contacten, mocht ik op bezoek komen bij Stichting Zalikas Opvanghonden.

Samen met Luna en Gisha, mijn twee kleinere hondjes reed ik vol spanning naar Nederland. Daar maakte ik kennis met Imora, en met Danielle en Eise. We zijn samen gaan wandelen, ik met Luna en Gisha, Danielle met Imora en Eise met nog een andere hond. Luna en Gisha waren vooral geïnteresseerd in alle interessante geuren van de omgeving. Imora deed het ook goed met Luna en Gisha. Na even te wandelen gaf Daniëlle de tweede lijn van Imora aan mij. Dat liep ook vlot, af en toe wel de lijnen door elkaar, maar dat konden we vlot oplossen.

Na een korte periode ging ik terug op bezoek met mijn twee Husky’s. We reden naar een bosrijk gebied om te gaan wandelen. Akany was direct heel enthousiast bij de kennismaking en dat overdonderde Imora een beetje. Dus zijn we direct vertrokken op wandeling. Imora was een beetje onzeker als ze de auto niet meer zag, maar het contact met Akany en Mushi ging ondertussen wel vlot. Tegen het einde van de wandeling liep Imora tussen Mushi en Akany. Ik was heel blij om ze zo samen te zien wandelen.

Daarna kwam Danïelle met Imora bij mij thuis op bezoek. Het was een warme zomerdag en we gingen buiten zitten. Imora was eerst een beetje onwennig. De andere hondjes gingen even kennismaken, maar al snel gingen ze verder spelen. Na een tijdje zagen we Imora ook ontspannen.

Nu was het tijd om Imora enkele dagen op proef te laten logeren bij mij. Ik ging ze ophalen in Nederland voor een kort verblijf bij mij thuis. Spannend voor Imora en voor mij. Alles stond klaar om Imora te ontvangen. En het is heel goed gegaan. Imora wist snel haar eigen bench staan en na een beetje wachten had ze ook gegeten. Omdat ze nogal onzeker was, had ik haar lijntje aangelaten. Maar na een paar keer wist Imora de weg naar buiten en binnen. Met de andere hondjes liep het ook heel goed.

Ik bracht Imora terug en wachtte vol spanning op het advies van Danïelle. Imora heeft een hele speciale plaats in het hart van Danïelle. Ik dus heel blij en gelukkig dat ik Moortje voor altijd mee naar huis mocht nemen.

We zijn nu een jaar verder en Moortje doet het fantastisch goed. In het begin was ze onzeker tijdens de wandeling, maar nu gaat het echt goed. Nieuwe, rare dingen die ze nog niet gezien heeft, zijn nog altijd spannend, maar samen wandelen we er toch voorbij. Ook thuis gaat het heel goed. Soms speelt ze mee met de andere hondjes, soms geniet ze van een beetje te rusten binnen of buiten. Ze is geen echte knuffelhond, maar toch hebben we liefde voor elkaar en heeft ze vertrouwen in mij. Kammen en verzorgen, dat gaat zonder probleem.

Lieve Imora, ik zo blij dat ik je mocht adopteren want je bent een fantastische en prachtige hond!

Wil je lezen hoe Imora in Nederland kwam, en haar jaren in haar opvanggezin beleefd heeft? Kom dan volgende week terug!

Hondenbench als Hulpmiddel voor Rust en Slaap

/1 Reactie/in , /door

Waarom een hondenbench een goed hulpmiddel is. Ons ervaringsverhaal als baasjes van een opvanghond.

Door ervaring zijn we wijzer geworden 😃. We hadden goede voorlichting gekregen van Zalikas, waarbij ook de voordelen van het gebruik van een bench uitgebreid besproken waren. Wij dachten het beter te weten…

Als eerste hond hadden we het makkelijk; we kregen Lilah. Lilah was heel angstig en onzeker. Ze was gewend aan een bench en vond het haar veilige plek om te liggen. Voor haar was een bench heel belangrijk; de eerste maanden wilde ze bijna niet uit haar bench komen. Wij vonden dat zelf niet leuk en zielig voor haar. We wilden zo graag een hond die lekker overal in huis ging liggen. Het leek ons voor Lilah ook veel leuker om lekker op de bank te liggen.

We probeerden van alles, maar Lilah was daar nog niet aan toe. Ze lag lekker vanuit haar bench alles veilig te bekijken. Ook met visite vond ze het prima zo. Ze maakte wel een hoop kabaal bij onbekende visite, maar dat was meer om aan te geven dat ze het heel spannend vond, zodat niemand in haar buurt zou komen. Ondanks dat we een bench toen nog niet noodzakelijk vonden als nieuwelingen, was het voor Lilah een uitkomst.

Toen kregen we een tijdelijke oppashond, Jackie. Jackie was een herderachtige, heel slim en ze wist ons goed te manipuleren. Door te piepen/blaffen gaf ze aan dat ze niet meer in de bench wilde als wij thuis waren. Na 2 weken dachten we dan ook dat ze er wel aan toe was om uit de bench te kunnen. Dat hebben we geweten. Jackie was continu aanwezig en aan het spelen/klieren/hyperactief. Beide honden kregen niet voldoende slaap en het was bij ons thuis continu chaos en drukte.

Beide honden gingen als een dolle door het huis met af en toe wat ruzie. Doordat beide honden niet voldoende sliepen en totaal overprikkelt waren, werd het uitlaten ook een uitdaging. Jackie had nogal eens de neiging om naar mensen en katten uit te vallen. Samen uitlaten ging niet meer; Jackie was continu hyper vanwege te weinig slaap. Toen wilden we Jackie ook meer rust geven in haar bench. Dat werd heel lastig vanwege de protesten (hard blaffen). Ze was natuurlijk gewend dat ze er uiteindelijk wel weer uit mocht, als ze maar lang genoeg volhield. Als we thuis kwamen, liet Jackie ook luidkeels merken dat ze uit de bench wilde. Lilah ging daardoor ook lekker meedoen met blaffen. Jackie werd toen gelukkig geplaatst, en de rust keerde weer terug in ons huis.

Na een jaar hebben we een tweede hond erbij genomen, en bij haar hebben wel de eerste weken slapen in de bench aangehouden. Dat was best moeilijk voor ons omdat Suria natuurlijk ook “zielig” ging piepen en blaffen. Vrienden en kennissen hadden ook een mening, maar wij wisten inmiddels wel beter! Door vol te houden is het allemaal goed gekomen. Lilah had er ook veel meer rust door, en kon rustig wennen aan een nieuwe hond in huis. Nu zijn beide honden gewend aan de bench. Ze gaan allebei in de bench als we weg zijn. Ook ’s nachts gaan ze allebei in de bench. Werkt prima; Lilah kiest er zelf voor, Suria moeten we soms wel eens “overhalen”, maar die gaat dan ook lekker slapen.

Een bench is dus een goed hulpmiddel om een nieuwe hond op een fijne vertrouwde manier zijn noodzakelijke rust en slaap te laten krijgen. Vooral de eerste weken is dat super belangrijk. Zonder bench was dat ons nooit gelukt. Ik begrijp dat mensen een bench zielig kunnen vinden. Maar een hondenbench is een Hulpmiddel voor Rust en Slaap. In een bench kun je namelijk alleen maar slapen, en dat is super belangrijk! Daarnaast is het voor veel honden hun veilige plek.