Verhaal van een baasje – Imora
Vorig jaar zag ik op de website van adopteer.be Imora staan. Haar verhaal sprak mij direct aan. Een prachtige hond die een nieuwe thuis zocht met meerdere honden. Dus deed ik een aanvraag ter adoptie. Na enkele contacten, mocht ik op bezoek komen bij Stichting Zalikas Opvanghonden.
Samen met Luna en Gisha, mijn twee kleinere hondjes reed ik vol spanning naar Nederland. Daar maakte ik kennis met Imora, en met Danielle en Eise. We zijn samen gaan wandelen, ik met Luna en Gisha, Danielle met Imora en Eise met nog een andere hond. Luna en Gisha waren vooral geïnteresseerd in alle interessante geuren van de omgeving. Imora deed het ook goed met Luna en Gisha. Na even te wandelen gaf Daniëlle de tweede lijn van Imora aan mij. Dat liep ook vlot, af en toe wel de lijnen door elkaar, maar dat konden we vlot oplossen.
Na een korte periode ging ik terug op bezoek met mijn twee Husky’s. We reden naar een bosrijk gebied om te gaan wandelen. Akany was direct heel enthousiast bij de kennismaking en dat overdonderde Imora een beetje. Dus zijn we direct vertrokken op wandeling. Imora was een beetje onzeker als ze de auto niet meer zag, maar het contact met Akany en Mushi ging ondertussen wel vlot. Tegen het einde van de wandeling liep Imora tussen Mushi en Akany. Ik was heel blij om ze zo samen te zien wandelen.
Daarna kwam Danïelle met Imora bij mij thuis op bezoek. Het was een warme zomerdag en we gingen buiten zitten. Imora was eerst een beetje onwennig. De andere hondjes gingen even kennismaken, maar al snel gingen ze verder spelen. Na een tijdje zagen we Imora ook ontspannen.
Nu was het tijd om Imora enkele dagen op proef te laten logeren bij mij. Ik ging ze ophalen in Nederland voor een kort verblijf bij mij thuis. Spannend voor Imora en voor mij. Alles stond klaar om Imora te ontvangen. En het is heel goed gegaan. Imora wist snel haar eigen bench staan en na een beetje wachten had ze ook gegeten. Omdat ze nogal onzeker was, had ik haar lijntje aangelaten. Maar na een paar keer wist Imora de weg naar buiten en binnen. Met de andere hondjes liep het ook heel goed.
Ik bracht Imora terug en wachtte vol spanning op het advies van Danïelle. Imora heeft een hele speciale plaats in het hart van Danïelle. Ik dus heel blij en gelukkig dat ik Moortje voor altijd mee naar huis mocht nemen.
We zijn nu een jaar verder en Moortje doet het fantastisch goed. In het begin was ze onzeker tijdens de wandeling, maar nu gaat het echt goed. Nieuwe, rare dingen die ze nog niet gezien heeft, zijn nog altijd spannend, maar samen wandelen we er toch voorbij. Ook thuis gaat het heel goed. Soms speelt ze mee met de andere hondjes, soms geniet ze van een beetje te rusten binnen of buiten. Ze is geen echte knuffelhond, maar toch hebben we liefde voor elkaar en heeft ze vertrouwen in mij. Kammen en verzorgen, dat gaat zonder probleem.
Lieve Imora, ik zo blij dat ik je mocht adopteren want je bent een fantastische en prachtige hond!
Wil je lezen hoe Imora in Nederland kwam, en haar jaren in haar opvanggezin beleefd heeft? Kom dan volgende week terug!
Ik las toevallig dit bericht op Facebook . Wij hebben 8 jaar geleden een hondje geadopteerd van Danielle van Zalikas.
Toen was Imora er ook al volgens mij ik heb haar lang gevolgd en altijd gedacht wat een prachtige hond. Ze was altijd in mijn gedachten .Nu ben ik blij dat ze een huisje heeft gevond vr groet
Wat leuk deze update van Imora te lezen. Een hond die ik heb gevolgd en zo blij voor was dat ze een eigen thuis kreeg. Ik weet nog dat Daan het vertelde. Ze was zo blij voor Imora maar tegelijk zo vol zorgen en zag zo tegen het afscheid op. Kon ze het Imora maar uitgeleggen. Zou de nieuwe adoptant haar ook gaan begrijpen zoals ze Imora was gaan begrijpen. Maar juist omdat het steeds zo goed ging bij de kennismakingen, kon ze Imora met een gerust hart laten gaan. En dan lezen dat Moortje een jaar later zo ontzettend veel stappen vooruit weer heeft gezet. En zo gewenst en geliefd is! Nog heel veel mooie jaren meer met Moortje!