Opvanghond Bennie, en hoe het verder ging.

Het verhaal van opvanghond Bennie. Het vervolg, en hoe het verder ging met zijn oog. Bennie kwam in maart 2021 bij mij in de opvang.

Zoals in het vorige stukje te lezen is, gingen we met Bennie naar de oogarts voor zijn oogprobleem. De oogarts schreef nieuwe medicatie voor, maar gaf ook al aan dat hij verwachtte dat dit niet succesvol zou zijn. De enige optie die dan nog overbleef, was verwijdering van het slechtste oog.

De medicatie gaven we een maand de kans, na die tijd moesten we terugkomen. Bij de controle afspraak bleek de oogdruk in het rechteroog zodanig hoog te zijn, dat hij sowieso volledig blind was in dit oog. Ook had hij hier veel pijn aan. (Uiteraard kreeg hij al sinds de eerste afspraak pijnmedicatie, de oogdruk was toen ook al te hoog).

In overleg met de oogarts maakten we een afspraak voor verwijdering van het oog. Spannend natuurlijk, want het is een grote operatie. Toch maakte ik me niet al te veel zorgen. In het verleden had ik al eens een kat laten opereren met hetzelfde probleem, ik wist dus wat ik kon verwachten.

Bennie moest ’s ochtends gebracht worden, nuchter uiteraard. De operatie was succesvol, en Bennie mocht ’s middags weer mee naar huis. Met zijn half kaalgeschoren hoofd en alle hechtingen zag hij er niet heel aantrekkelijk uit, maar het was heel duidelijk te merken dat hij een stuk minder pijn had. Deels door de pijnstillers die hij gekregen had, maar ook omdat het oog wat hem zo veel pijn deed, nu eindelijk weg was.

Het opknappen was even een pittige uitdaging de eerste paar dagen. Door de pijnstilling die hij kreeg was hij misselijk, en hem weer aan het eten krijgen was even lastig. In overleg met de dierenarts kreeg hij iets tegen de misselijkheid, daarna ging het gelukkig beter.

Na een week werden de eerste hechtingen verwijderd, en nog een week later mocht ook de rest van de hechtingen eruit. Zijn haar begon al vlot weer aan te groeien, en inmiddels zie je bijna niet meer dat hij een oogje mist.

Zijn andere oog is, mede door de oogdruppels die hij 3x per dag krijgt, volledig onder controle qua oogdruk. Deze medicatie zal hij de rest van zijn leven moeten krijgen. Hij vindt dit gelukkig totaal geen probleem, en werkt netjes mee. Doordat de oogdruk onder controle is, heeft hij geen pijn aan dit oog en kan er gewoon goed mee zien. Hij redt zich dan ook prima met een oog.

Bennie is inmiddels ruim 2 jaar bij mij in de opvang. Zijn gedrag is, door duidelijke sturing, flink verbeterd. Hij kan nog steeds niet met kinderen maar valt niet meer naar ze uit op straat. Ook in huis is zijn gedrag veranderd. Visite ontvangen is geen probleem meer, mits hij hierbij sturing krijgt. Hij vind het heerlijk om in zijn bench te liggen, en is dan ook rustig. Wel merken we steeds meer dat het leven in een drukke roedel niet zo goed bij hem past. Om die reden is hij ook nog steeds op zoek naar een permanent baasje. Wilt u Bennie een kans geven? Je vind zijn pagina hier!