Aria’s aanval: Een ritje naar de dierenarts en nieuwe medicatie.

Aria is één van onze bijzondere medische gevallen. Ze is blind, heeft een waterhoofd en neurologische uitdagingen, waardoor ze soms aanvallen krijgt. Ondanks alles leeft ze haar leven op haar eigen manier, waarbij ze met haar neus en voeten de wereld ontdekt.

Een onverwachte aanval

Vorige week kreeg Aria een aanval. We kennen haar inmiddels goed en zagen dat ze wat onrustiger werd, maar het moment waarop het gebeurde kwam toch onverwacht. Normaal zit er zes tot zeven weken tussen haar aanvallen. En áls ze er één krijgt, volgen er meestal meerdere binnen twee dagen — een zogenaamde clusteraanval.

Maar dit keer verliep het anders. De aanval kwam midden in die gebruikelijke periode van rust en bleef, na toediening van extra medicatie, bij die ene. Dat zijn we van haar niet gewend.

Hemelvaartsdag bij de dierenarts

Een paar dagen later, op Hemelvaartsdag, besloten we haar te wegen. Na een kort appje met de dierenarts mochten we langskomen, ook al was het een vrije dag.

We houden Aria’s leven normaal zo voorspelbaar mogelijk om aanvallen te beperken. Een ritje in de auto gebeurt dus zelden. Maar het moest nu, omdat we overwegen haar medicatie aan te passen — en daarvoor is een actueel gewicht nodig.

De praktijk ligt gelukkig dichtbij. Het tillen ging goed, de autorit verliep rustig, zelfs het wegen ging zonder problemen. Binnen in de praktijk had ze vooral interesse in de geur van de gedroogde koekjes, en na die korte ervaring gaf ze zelf aan dat ze graag nog even wilde wandelen. Dat hebben we natuurlijk gedaan. Ze genoot van de nieuwe geuren van bloemen, katten en paarden, en van het ontdekken van verschillende ondergronden.

Spannende medicatiewijziging

Na overleg met onze andere dierenarts hebben we besloten: we gaan een nieuwe vorm van medicatie proberen, eentje die vaak wordt ingezet bij epilepsie.

Tot nu toe kreeg Aria een natuurlijker middel, dus deze stap is spannend. Door haar medische achtergrond weten we niet precies hoe ze zal reageren. En we vragen ons af: Was dit een afwijking van haar patroon? Of werkte de huidige medicatie juist goed, en was deze ene aanval een uitzondering?

We bouwen de huidige medicatie nu langzaam af, terwijl we het nieuwe middel opstarten. Het worden spannende dagen, waarin we hopen dat deze keuze haar de kans geeft op een zo stabiel mogelijk leven.

Deel je ervaring

Herken jij dit uit je eigen ervaring met een hond met neurologische uitdagingen? Of wil je Aria blijven volgen op haar weg?
Laat het ons weten in de reactie – We leren graag van elkaar.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – KLAAR!


Hoera hoera, Klaus is weer helemaal hersteld.

Vrijdag hadden we een afspraak in Beneden Leeuwen voor de controle röntgenfoto van Klaus. De arts was heel goed te spreken over onze Klaus, loopt goed, wond perfect geheeld, binnenkant ziet er heel goed uit.

Er was nog wel even een probleempje voor Klaus, wat misschien nog wel meer stress geeft dan de dierenarts. Zat er een vlieg in de wachtkamer, en dat was nog niet alles, vloog die rotvlieg toch ook gewoon de behandelkamer mee in, vreselijk haha. Wie Klaus een beetje kent weet dat hij bang is voor vliegen, hij is ooit aangevallen door een vlieg (zo voelde dat voor hem haha) toen hij nog pup was. Vanaf die tijd is het echt drama als er een vlieg is. We moeten hem vangen aan Klaus laten zien, die vreet hem de ene keer op dan keer weer niet, anders gelooft ie niet dat de vlieg weg is en blijft zoeken. En soms pakt ie hem zelf. De dierenartsassistente wilde de deur open doen, maar baasje zei snel nee niet doen, hij moet hem hebben anders gelooft ie niet dat ie weg is. Dus de assistente laat de deur dicht en Klaus krijgt zijn vlieg haha, gek beest.

Maar wat zijn we blij dat onze grote vriend weer de oude is, alleen de artrose bij zijn knie is natuurlijk niet weg en die is erger dan bij zijn andere knie, de arts denkt door de kapotte kruisband. Dat gaat natuurlijk niet over en met dat hij ouder wordt zal het ook nog wel verslechteren, maar voor nu is onze vriend genezen.

Klaus zelf is denk nog wel het blijste, hij mag eindelijk weer op de bank, opgekruld in de stoel en eindelijk weer in zijn eigen bench. Al had hij nog zoveel ruimte in de kamerkennel, als het maar even kon slipte ie snel naar de bench van Kyra om daar te gaan liggen.

Dit is de laatste blog over onze Klaus. We gaan weer lekker wandelen aan de lange lijn en hopelijk blijven onze honden verdere operaties bespaard. Leuk dat jullie ons gevolgd hebben en wie weet tot de volgende keer met een ander onderwerp.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 9

Ik zou na week 10 van de revalidatie van Klaus pas weer schrijven omdat het anders wel heel saai zou worden. Maar er kan zo ineens toch wel wat gebeuren.

Klaus had zijn voetzooltjes van zijn geopereerde poot helemaal rauw gelikt plus een gedeelte van zijn poot. Dus snel zijn kap op gedaan. Maar onze Klaus laat zich niet zomaar door een kap tegenhouden. Hij gooit gewoon zijn poot in de kap en kan er dan toch bij, slimmerd.

Wij begonnen ons toch wel zorgen te maken, want waarom deed hij dit, was het verveling, had hij ergens in gelopen of zat het toch niet helemaal goed binnenin. Ik besloot om contact op te nemen met de dierenarts in Beneden Leeuwen. Ik appte hem wat er aan de hand was, dat ik goed smeerde met de eigen gemaakte honingzalf (zie blog zelf kamille en honingzalf maken) en hem een kap op had gedaan, maar dat die kap niet voorkwam dat hij aan zijn poot kwam en wij ons zorgen maakten. Misschien zou het verstandig zijn om de controlefoto naar voren te halen. De arts zei doe maar een sok aan (hij kent onze Klaus natuurlijk niet goed 😂 die gaat gewoon uit) of een grotere kap een week lang. Later hoorde ik van Marleen, mijn eigen dierenarts, dat de arts in New York was, wat een bijzondere arts toch dat hij dan toch op de app reageert.

De pijnstilling was nu op die we meegekregen hadden. Ben naar Marleen gegaan voor pijnstilling want die rauwe poot deed natuurlijk zeer, daardoor ging hij hinkelen en dat kunnen we natuurlijk niet hebben voor het herstel. Ik vertelde haar ook dat ik Klaus de laatste dagen ook zo down vond. Zij had 2 verschillende denkwerk spellen staan, natuurlijk gewoon voor de verkoop, maar ook zij is een bijzondere dierenarts. Ze zei neem een denkwerkspel mee, die kan je gewoon een poos lenen, geef na die tijd maar terug. Ik heb die nog nooit gekocht dus zei doe maar niet zo moeilijk want dat heeft hij nog nooit gehad. Marleen moest lachen, ze zei stuur je dan even een filmpje hoe hij reageert en hoelang hij er over doet. Ja hoor, dus met het spel naar huis, level 2, snel vullen en dan maar eens kijken of Klaus er iets van snapt. 😂😂

Hij kijkt een halve seconde en hup hij maakt alle vakjes zo open, slimme jongen van ons. Ook Kyra laten zien, die vindt alles wat nieuw is eng, dus alles open gezet, na langzaam dichterbij komen alle vakjes leeg. Kyra is nu zo ver dat ze wel snapt dat de flapjes open kunnen, maar weet nog niet hoe je het doet als de vakjes echt dicht zitten. Wat een verschil van hond.

We laten Klaus nu ook wat meer uit de kamerkennel als we thuis zijn, hij kiest dan vaak om in de gewone bench te gaan, maar nu hij wat meer vrijheid krijgt, af en toe een spel, zien we dat hij weer vrolijker wordt. We hadden natuurlijk ook een grotere kap gehaald en wat denk je hij duwt de kap tegen de poot en kan alsnog iets bij de poot komen om te likken. Gelukkig helpt ook de honingzalf erg goed en is het likken nu over. Kap weer af en meneer begint nu aan de laatste fase.

De volgende blog komt nu echt na de uitslag van de foto’s.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 7&8

Veel veranderingen zijn er niet te melden. De oefeningen blijven hetzelfde, de wandelafstand wordt weer langer, Klaus mag nu 3 x per dag 20 tot 30 minuten wandelen. Week 9 en 10 mag hij dat 30 tot 45 minuten. Dat gaan we niet doen, want Klaus heeft een zwakke plek in zijn rug. Daarom mag hij niet zo heel lang lopen.

We zijn wel met een eigen training begonnen. Klaus is aan een iets langere lijn en loopt weer samen met Kyra. Kyra loopt gewoon aan haar lange lijn. De lijn van haar gaat om mijn lichaam en op stukken waar het kan loopt zij de volle lengte aan de lijn, maar omdat zij vastzit aan mijn lichaam heb ik mijn handen vrij voor Klaus.

Wij zijn hiermee begonnen omdat wij merkten dat de omgang met elkaar toch wat anders werd. Klaus vond het niet altijd prettig als Kyra langs de kamerkennel liep en ze werden wat afstandelijker naar elkaar toe. Dat kan natuurlijk, want Klaus zit de hele dag in de kamerkennel en Kyra loopt gewoon rond. Maar door nu weer samen te lopen wordt het weer als vanouds, gelukkig.

De lijn van Klaus is wel iets langer dan mag, maar hij loopt erg goed en kan alsnog niet een eind vooruit lopen of rennen. Gelukkig schiet het nu op, week 10 laten we de controlefoto maken en hopelijk mag Klaus dan weer lekker op de bank liggen, hij wil dat zo graag. Hij mag nu ook vanaf de deur zelf naar zijn kennel lopen. We moeten wel even zeggen “kom Klaus, je hok in”, want hij probeert natuurlijk wel naar de bank te gaan 😄 Hij kijkt ons aan van moet dat echt, maar gaat er netjes in. Het is een grote lieve knul die het heel goed doet.

Omdat er nu niet meer veel nieuws komt, schrijf ik weer nadat de röntgenfoto is gemaakt. Dat wordt dus na week 10 en hopelijk voor Klaus dan met een foto waarop hij op de bank ligt te chillen 😄😍

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 5&6

Revalidatie Klaus. We gaan vandaag week 6 in van de revalidatie van Klaus na de kruisbandoperatie. Klaus doet het hartstikke goed. Mokt niet in zijn kamerkennel, maar ligt daar heerlijk te slapen. Oké, soms verveelt hij zich en dan moet het dekbed wat erin ligt het ontgelden. Als ik aan hem vraag: “Heb je wat kapotgemaakt?” kijkt hij mij aan van “Ik weet echt niet waar je het over hebt,” haha. De verveling proberen we tegen te gaan met een Kong, snuffelmat of een heerlijk bot van de biologische runderboer. De snuffelmatten heb ik ooit van een zalikas vrijwilliger gekocht en beide honden vinden het heerlijk om te doen. Maar verder doet hij het heel goed in zijn kamerkennel. De oefeningen gaan redelijk, hij vindt het nog steeds stom en hangt ook nog steeds in zijn lijn.

Week 5 en 6 betekenen verder kunnen lopen, gelukkig. Klaus mag nu 20 minuten lopen 2 tot 3 keer per dag aan een korte lijn. De korte lijn had ik al gemaakt voor Kyra toen zij geholpen was en doet nu ook weer goede dienst. De eerste dag was 1 keer 20 minuten echt wel genoeg, halverwege de week zijn we naar 2 keer per dag gegaan. De andere wandeling is meestal iets korter, maar dat is meer omdat meneer vindt dat hij wel weer terug kan. O, en als het regent is het nog geen 10 minuten, dan is het plassen en terug haha. Voor week 6 moest ik een filmpje maken van het lopen van Klaus en dat naar de arts in Beneden Leeuwen sturen. De arts vindt dat Klaus uitstekend loopt, hoeven niet echt op controle te komen en kunnen een afspraak gaan maken voor week 10. In week 10 wordt er dan een controle röntgenfoto gemaakt om te kijken of het er aan de binnenkant net zo goed uitziet als aan de buitenkant. Als dat het geval is, zijn we klaar en is Klaus weer helemaal de oude. Maar ja, zo ver zijn we nog niet. Op naar week 7 en 8.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 3&4

Week 3 en 4 van de revalidatie van Klaus. We hebben alweer week 3 van de revalidatie erop zitten en beginnen met week 4. Week 3 en week 4 zijn precies hetzelfde. Hij mag nog steeds maar 2 tot 3 keer 5 minuten wandelen. Eerlijk gezegd wandelt hij net iets meer per keer; het is gewoon niet te doen met zo’n eigenwijze hond. Nog steeds poept hij rustig 2 dagen niet omdat hij zijn oude routes niet mag lopen. Uiteindelijk kan hij niet anders meer en poept dan toch maar in de buurt.

Hij moet nu 5 tot 10 keer per dag gaan zitten en staan; dat gaat hem heel goed af. Hij moet nu ook achtjes lopen, 3 tot 5 rondjes, 2 keer per dag. Hij vindt dat echt zo raar; hij kijkt me aan van wat doe jij nou? Ben je niet helemaal goed of zo, wat is dit stom, loop gewoon door haha. Hij gaat helemaal in zijn riem hangen, dus dat evenwicht houden lukt hem wel hah.

Thuis ligt hij verder hele dagen in zijn kamerkennel. Soms kijkt hij je een beetje down aan, maar is verder rustig. Meestal ’s avonds als ik in mijn stoel zit, komt hij met zijn poot door de tralies. Ach jongen, moet ik even bij je komen zitten dan? Ik neem mijn kop koffie mee en zit dan bij hem in de kennel; met zijn poot geeft hij aan dat ik moet aaien. Als ik na een tijdje stop, dan draait hij zijn hoofd naar mij toe en kijkt van wat doe je, je gaat niet stoppen hoor, aai mij haha. Dat zelfde hoofd trekt hij dus als hij die cavaletti’s moet lopen. Klaus kan zo goed laten zien wat hij wil of vindt; hij is best makkelijk te lezen. Of het altijd even makkelijk is daardoor is weer iets anders. Valt mij nog mee dat hij zijn oefeningen wel doet, al is het met enige weerstand en blikken die laten zien dat hij denkt dat je niet spoort haha. Omdat week 3 en 4 precies hetzelfde zijn, schrijf ik de volgende als we aan week 5 en 6 beginnen. We mogen dan eindelijk 10 tot 20 minuten lopen. Klaus zal dan vrolijker worden, en ik ook. Tot de volgende keer.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 2

We zijn bijna klaar met de 2e week therapie van Klaus. We mogen 2 tot 3 keer per dag 5 minuten met een korte lijn langzaam lopen. En de strekoefeningen met zijn been 2x per dag. Die 5 minuten zijn wel een dingetje; Klaus vindt het echt onzin en vindt dat hij best langer kan. Dat toont hij dan ook door zich schrap te zetten. Tja, maar zo meeslepen kan en mag niet, dus geregeld horen mensen mij zeggen: “Kom op, Klaus, doe niet zo moeilijk, we gaan deze kant op. Nee, je mag nog niet zo lang, kom nou!” Uiteindelijk loopt hij met een beetje dwang dan gefrustreerd mee, en als hij dan nog niet geplast heeft, gaat hij terug naar huis mokken. Hij gaat inmiddels gewoon op zijn geopereerde poot staan om te plassen en wisselt dat ook af, dus het heen en weer laten wiebelen van Klaus slaan we over; meneer wiebelt zelf wel. Ook het strekken en buigen doet hij zelf regelmatig, dus deze fysieke oefeningen hoeven wij niet met hem te doen.

Met oud en nieuw waren we naar een hotel gegaan. Kyra, die het spannend vindt, kijkt rond maar durft niet op het balkon. Onze Klaus denkt dat hij niets aan zijn poot heeft en voordat wij het in de gaten hebben, loopt hij naar het balkon (de bench moest nog opgezet worden) en springt op om de voorpoten op de rand van het balkon te zetten om er overheen te kijken. “Klaus!! Niet doen!!” Hij kijkt ons aan van “wat is er aan de hand”. Pff, wat een hond. Snel de bench neergezet en meneer eigenwijs erin gedaan. Gelukkig vindt Klaus de bench prima, even het kleed verbouwen totdat hij het goed vindt en dan lekker liggen.

De volgende dag gaan we naar huis. De bench moet ook opgeklapt worden natuurlijk. Ja hoor, nog geen seconde eruit en hij vindt dat hij toch even op het bankje moet springen, want ja dat kan toch best? “KLAUS!!!”, “Huh, is er iets? Ik kan dat toch?” Snel wat erop leggen voordat hij weer wat verzint. Het ging gelukkig allemaal goed, maar ojee als het mis was gegaan, en meneer is zich uiteraard van geen kwaad bewust. Haha. We zijn weer thuis en deze week is bijna voorbij; op naar week 3.

Revalidatie na Kruisband Operatie Klaus – Week 1

Klaus heeft op 8 december een kruisbandoperatie ondergaan (zie vorige blog). Het is nu tijd voor zijn therapie. Iedere week zullen we meer oefeningen krijgen.

Week 1 is het nog niet zoveel; we moeten hem één keer per dag helpen met het strekken en buigen van zijn poot en hem ongeveer 10 tot 15 keer 10 seconden neerzetten. We duwen heen en weer, zodat hij zijn evenwicht verplaatst. Echt wandelen mag hij nog steeds niet, maar ja, daar ontkom je natuurlijk niet aan. Zoals ik al zei, kun je meneer niet neerzetten als hij zijn behoefte moet doen.

We hebben nu een route bij huis waar hij niet een stoeprand op of af hoeft, want dat mag absoluut nog niet. We lopen langzaam met Klaus aan een hele korte riem naar de plek waar hij wel wil plassen. Verder gaan we met de auto naar een plek heel dichtbij, maar waar hij wel wil poepen (hoezo eigenwijs). Het strekken en buigen doen we uiteraard heel voorzichtig, en Herr Klaus laat het zomaar toe. Hij houdt er niet zo van als je aan zijn poten zit te frunniken. Hij wil dat nog wel eens laten horen als het te lang duurt, en als je niet stopt, is hij echt niet de beroerdste om even een paar putjes in je hand te zetten. Blijkbaar heeft hij door dat het echt moet en kan hij het geduld opbrengen (tot nu toe tenminste, haha).

Het moet nog 4 weken, dus ben benieuwd tot hoever zijn geduld reikt, haha. Hij mocht de kap af, maar helaas heeft hij zichzelf een hotspot gebeten bij zijn staart, dus de kap is weer op, en we smeren flink met de eigengemaakte honingzalf. Na een dag zien we gelukkig alweer dat de huid mooi roze wordt. Hopelijk kan de kap dan weer af.

We zaten natuurlijk in een rotperiode van vuurwerk en oud en nieuw. Onze honden vinden vuurwerk heel vervelend. Kyra is echt bang en Klaus vindt het niet fijn als er vuurwerk is als hij binnen is. Nu kan hij niet door het huis rennen omdat hij in de kamerkennel zit, maar wel opspringen. We maakten ons daar grote zorgen over, want stel hij springt en alles breekt af bij zijn geopereerde poot. Dat komt nooit meer goed.

We hebben een poosje overlegd en een hotelkamer geboekt, bij Van der Valk, weg van het vuurwerk met oud en nieuw. Helaas moet hij daar dan wel in zijn gewone bench, maar beter dan thuis met alle risico’s. Hopelijk hebben we dit jaar een rustige jaarwisseling hierdoor.

Kruisband Operatie bij Klaus.

Onze Klaus heeft de kruisband bij zijn rechterknie gescheurd. We waren aan het wandelen in het bos; beide honden lopen niet los maar aan een lange lijn. Klaus liep achter, dat doet hij wel vaker, maar dit keer kwam hij niet naar voren toe. Toen ik keek, zag ik dat hij zijn rechterachterpoot optrok en er niet meer op ging lopen. Thuisgekomen zijn zijn voetzolen nagekeken en schoongemaakt, want ik dacht nog dat hij ergens in was gelopen. Maar nee, niets te vinden. Na even te hebben aangekeken, heb ik toch maar contact gezocht met onze dierenarts Marleen. Zij heeft hem nagekeken en kwam tot de conclusie dat het waarschijnlijk de kruisband is. Dus zei Marleen, nou, je mag weer helaas. Kyra was namelijk in januari de pineut met een gescheurde kruisband.

Helaas merk je dat altijd als het al te laat is. Een kruisband scheurt eigenlijk nooit in één keer. De band is een soort kabel en scheurt steeds een draadje af. In dit geval heeft dat ook nog eens de artrose die Klaus al had extra getriggerd, waardoor die veel ernstiger was geworden. En dan komt de fatale misstap en scheurt hij helemaal.

We hadden de keuze om naar Beneden Leeuwen te gaan of dichterbij ons in de buurt een Evidensia-kliniek. Voor ons was de keuze niet moeilijk; nooit willen wij naar een Evidensia-kliniek. Je betaalt niet alleen de hoofdprijs, maar je bent ook verplicht papieren te tekenen waar onder andere in staat dat je hen toestemming geeft om jouw huisdier, als zij vinden dat het dier niet meer te redden is, zonder jouw toestemming mogen laten inslapen. Nooit gaan wij daarvoor tekenen.

Dus op naar Beneden Leeuwen. We zijn daar al eerder geweest voor Kyra, die toen ook een kruisbandoperatie moest ondergaan. We werden daar ontvangen door de dierenarts die gespecialiseerd is als orthopeed. Ook hij heeft Klaus onderzocht en kwam al heel snel tot dezelfde conclusie als Marleen.

Er werd een afspraak gemaakt wanneer Klaus geopereerd zou worden en we kregen de mededeling dat Klaus alle weken van revalidatie (totaal 12 weken) niet in een bench mocht, maar in een kamerkennel moest omdat hij nu eenmaal wat groter is dan Kyra en een kap op moest. Hij moet iets kunnen lopen, zitten en liggen. Overal moest tapijt liggen in huis waar Klaus loopt als hij naar buiten moet, zodat hij nergens kan uitglijden. Het is alle weken rust in de kamerkennel en alleen eruit om te plassen en poepen en voor revalidatie.

Wat zijn we weer blij dat we verzekerd zijn voor al onze dieren. Begin dit jaar was de operatie van Kyra €2000 en nu voor Klaus, die een zwaardere operatie kreeg, €2100. En dan te bedenken dat mensen uit het westen naar Beneden Leeuwen komen omdat het daar zonder vooronderzoek en nazorg €3500 kost, dus is het nog niet eens duur. Maar ja, je moet het wel even neerleggen; gelukkig hoeven we door de verzekering maar 20% te betalen.

We konden gelukkig de kamerkennel via hen lenen, want die wil je ook niet moeten kopen. 8 december was de dag dat Klaus geopereerd werd.

Je hebt 2 soorten operaties. De TTA RAPID, die heeft Kyra gehad. Dan wordt er een soort korfje geplaatst en daar groeit weer bot doorheen. Omdat Klaus ouder is en daardoor minder snel zal herstellen en de bespiering minder is geworden (net als bij oudere mensen) was dat geen optie en kreeg hij de TPLO-operatie. Hier vind je de uitleg over beide operaties: Link

‘S middags brachten we Klaus en ’s avonds konden we hem weer ophalen. We kregen medicijnen mee en een heel schema voor de revalidatie van Klaus, die na 2 weken rust 10 weken gaat duren. En het mobiele telefoonnummer van de arts, zodat we foto’s en filmpjes kunnen sturen en vragen kunnen stellen. Voor nu heeft Klaus er 2 weken opzitten en zijn zijn hechtingen verwijderd door Marleen. We moesten eerst een foto en filmpje sturen naar de arts in Beneden Leeuwen, zodat hij kon beslissen of we naar hem moesten gaan of dat Marleen het mocht doen. Hij was gelukkig zeer tevreden; de wond zag er goed uit en hij liep al goed. Dus gelukkig werd het nu een kort ritje en voor Klaus was er zoals altijd voor het onderzoek stukjes worst en erna ook. De bofkont.

Nu is onze Klaus een Roemeense kruising berghond en zo eigenwijs als de nacht. Hij wil niet in de buurt zijn behoefte doen en alleen als hij echt moet. Dat betekent dat we op hele andere tijden hem laten plassen en poepen en in de auto meenemen waar meneer vindt dat het een goede plek is. Hij mag nog niet wandelen, dus het is neerzetten en dan moet hij wat doen. Nou, daar denkt hij heel anders over; hij moet eerst wat lopen en draaien en dan als we geluk hebben is meneer tevreden. Tja, dat was met Kyra, ons Bulgaars herdertje, wel veel makkelijker; die zetten we ergens neer en deed haar behoefte.

De goede kant is dat Klaus heel veel rust heeft, en dat is natuurlijk perfect voor zijn herstel. We gaan nu de therapie thuis in.

Maar daar vertel ik volgende week over. Zijn jullie net zo benieuwd hoe onze Roemeen dat gaat vinden als wij? Blijf ons dan volgen.

Kruisband operatie hond

Natuurlijke Bescherming: Veilige Middelen tegen Vlooien en Teken

Natuurlijke Bescherming Voor Je Huisdier Tegen Vlooien en Teken

In onze constant evoluerende strijd tegen vlooien en teken, grijpen velen naar chemische oplossingen zonder te beseffen welke gevaren ze met zich meebrengen. In deze blog ontdek je deze veilige en natuurlijke middelen tegen vlooien en teken, die zowel jouw huisdier als jouzelf beschermen.

De Risico’s van Chemische Middelen: Bravecto en Pipetten

Chemische middelen zoals Bravecto en pipetten worden vaak gebruikt, maar de risico’s hiervan zijn aanzienlijk. Bravecto, een beruchte pil, maakt je huisdier tot een lopende gifbom met ernstige gezondheidsrisico’s. Pipetten hebben vergelijkbare complicaties, zij het in mindere mate. Daarom kiezen wij er voor om op een natuurlijke wijze onze honden vrij te houden van vlooien en teken. Meer informatie over het gevaar van Bravecto vind je Hier.

Natuurlijke Alternatieven: Stop Bodyguard

Een bewezen merk dat al jarenlang succesvol is, is Stop Bodyguard. Vooral aanbevolen voor honden met epilepsie, dit natuurlijke middel biedt bescherming zonder chemische belasting. Aandacht voor de juiste dosering is hier essentieel.

Poeders en Zelfgemaakte Middelen: Organimal en Kokosolie

Organimal poeder en diatomeeën aarde bieden natuurlijke bescherming, hoewel poederen soms wat gedoe kan zijn. Zelfgemaakte oplossingen, zoals het gebruik van biologische kokosolie, kunnen effectief zijn. Deze werken vooral goed tegen teken.

Zelfgemaakte Natuurlijke Sprays: Appelazijn en Jojobaolie met Neem

Creëer eenvoudig zelf een natuurlijke spray met biologische appelazijn, water en verschillende oliën. Een alternatief is een mengsel van jojobaolie en koudgeperste neemolie. Beide kunnen veilig worden toegepast, zelfs op katten.
Je vind een aantal recepten op de volgende website.

Praktische Tips Bij Een Vlooienbesmetting: Natuurlijke Shampoo en Huisreiniging

Bij een vlooienbesmetting is een natuurlijke shampoo een eerste stap. Volg dit op met regelmatig gebruik van natuurlijke middelen. Houd je huis schoon door regelmatig te stofzuigen, wassen met bakingsoda en appelazijn, en vermijd overmatig dweilen.

Conclusie: Kies Natuurlijke Bescherming voor Een Gezond Huisdier

Het is niet nodig om chemische middelen te gebruiken die ernstige risico’s met zich meebrengen. Door natuurlijke alternatieven te omarmen, bescherm je niet alleen je huisdier tegen vlooien en teken. Je vermijd hiermee ook mogelijke gezondheidsproblemen voor jezelf en je gezin. Maak van je huisdier geen gifbom, maar geef ze de zorg die ze verdienen met veilige en natuurlijke middelen tegen vlooien en teken.