Examen DAI Basis en Toekomstige Avonturen

Na een goede nacht en mijn vaste ochtendritueel van gebed en meditatie ging ik ontspannen samen met Maartje op pad voor het examen DAI basis.

De casus had ik niet meer voorbereid omdat ik heb geleerd dat deze verloopt zoals hij verloopt. Zolang ik dicht bij mezelf blijf, komt het goed. De theorie heb ik nog even doorgenomen en ik verwacht dat ik deze beheers.

In tegenstelling tot alle andere dagen was het heerlijk rustig op de weg, wat echt hielp om ontspannen op de locatie aan te komen 🙏😇🤣.

Als tweede mochten Maartje en ik aan de slag om de casus in de praktijk te brengen. Maartje was echt super enthousiast, zoals ze is, wat mij echt hielp om ontspannen te blijven. Om de casus te beoordelen was er vandaag een tweede docente bij de casus aanwezig.

Net als de vorige twee sessies ontstond er meteen alweer een open en kwetsbaar gesprek dat verder ging waar we gebleven waren. De rol van Maartje hierin was ook echt bijzonder! Juist op de momenten dat het lastig werd, kwam ze lekker onbevangen even voorbij gestormd waardoor de sfeer ontspannen bleef. De docente die de casus moest beoordelen maakte zelfs even deel uit van het gesprek en luisterde verder gefascineerd en geboeid mee 🙏🙏🙏.

Aansluitend aan de casus werd ik nog even ‘ondervraagd’ over de theorie, wat toch zwaarder viel dan verwacht. Ook omdat ik hierin best koppig en eigenwijs ben natuurlijk.

Ons examen zat erop. De rest van de tijd heb ik meegekeken bij de andere casussen en ben nog even figurant geweest 😂.

Einde van de middag was het dan zover, de uitslag…

  • Over mijn ingeleverde portfolio en mijn casus waren er mooie feedback en complimenten 🥳🥳
  • De theorie vond ik lastig om onder woorden te brengen wat ik precies wil gaan doen, wat eigenlijk best logisch is omdat ik ook nog geen duidelijk doel heb.
  • De theorie wat betreft de honden behaalde een score van 100% 😎.

GESLAAGD 🥳🥳🥳 Helemaal fantastisch zou je denken, totdat ik hoor wat de aanbeveling is. De docente wil me introduceren bij een organisatie waar ze ook mee werkt die honden inzet in gevangenissen.

Mijn hoofd gaat gelijk met me aan de haal: waarom krijg ik niet het advies om de vervolgopleiding te doen? Wil je me niet meer bij je opleiding? Ben ik niet goed genoeg? Of, of, of?

Gelijk de vraag gesteld gelukkig en het niet nog groter laten worden in mijn hoofd. En zoals altijd is het allemaal onzin. Natuurlijk mag ik de vervolgopleiding wel doen. Ze denkt alleen dat het werken met honden en gevangenen naadloos bij me past, zoals ze me heeft leren kennen gedurende de opleiding! Wat juist een geweldige kans is natuurlijk.

Hier ga ik in het nieuwe jaar ook zeker mee aan de slag, hopelijk valt dit goed te combineren met mijn volgende opleiding, coaching en begeleiding bij herstel.

Al met al was de opleiding DAI een mooi avontuur waar ik veel van geleerd heb, vooral over mezelf 😱😱😱. Bijna 18 maanden geleden had ik nooit durven dromen dat ik weer zo’n mooie toekomst zou hebben. Het werkt echt als je eraan werkt.

Ik blijf mijn herstel avonturen met jullie delen in deze blog. Hopelijk zijn jullie net zo benieuwd als ik wat voor mooie dingen er nog allemaal op mijn pad komen.

Dankjewel voor al jullie steun en mooie reacties 🙏🙏🙏.

Wil je mijn oude blogs lezen, klik dan hier.

2 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *