Ik zou na week 10 van de revalidatie van Klaus pas weer schrijven omdat het anders wel heel saai zou worden. Maar er kan zo ineens toch wel wat gebeuren.

Klaus had zijn voetzooltjes van zijn geopereerde poot helemaal rauw gelikt plus een gedeelte van zijn poot. Dus snel zijn kap op gedaan. Maar onze Klaus laat zich niet zomaar door een kap tegenhouden. Hij gooit gewoon zijn poot in de kap en kan er dan toch bij, slimmerd.

Wij begonnen ons toch wel zorgen te maken, want waarom deed hij dit, was het verveling, had hij ergens in gelopen of zat het toch niet helemaal goed binnenin. Ik besloot om contact op te nemen met de dierenarts in Beneden Leeuwen. Ik appte hem wat er aan de hand was, dat ik goed smeerde met de eigen gemaakte honingzalf (zie blog zelf kamille en honingzalf maken) en hem een kap op had gedaan, maar dat die kap niet voorkwam dat hij aan zijn poot kwam en wij ons zorgen maakten. Misschien zou het verstandig zijn om de controlefoto naar voren te halen. De arts zei doe maar een sok aan (hij kent onze Klaus natuurlijk niet goed 😂 die gaat gewoon uit) of een grotere kap een week lang. Later hoorde ik van Marleen, mijn eigen dierenarts, dat de arts in New York was, wat een bijzondere arts toch dat hij dan toch op de app reageert.

De pijnstilling was nu op die we meegekregen hadden. Ben naar Marleen gegaan voor pijnstilling want die rauwe poot deed natuurlijk zeer, daardoor ging hij hinkelen en dat kunnen we natuurlijk niet hebben voor het herstel. Ik vertelde haar ook dat ik Klaus de laatste dagen ook zo down vond. Zij had 2 verschillende denkwerk spellen staan, natuurlijk gewoon voor de verkoop, maar ook zij is een bijzondere dierenarts. Ze zei neem een denkwerkspel mee, die kan je gewoon een poos lenen, geef na die tijd maar terug. Ik heb die nog nooit gekocht dus zei doe maar niet zo moeilijk want dat heeft hij nog nooit gehad. Marleen moest lachen, ze zei stuur je dan even een filmpje hoe hij reageert en hoelang hij er over doet. Ja hoor, dus met het spel naar huis, level 2, snel vullen en dan maar eens kijken of Klaus er iets van snapt. 😂😂

Hij kijkt een halve seconde en hup hij maakt alle vakjes zo open, slimme jongen van ons. Ook Kyra laten zien, die vindt alles wat nieuw is eng, dus alles open gezet, na langzaam dichterbij komen alle vakjes leeg. Kyra is nu zo ver dat ze wel snapt dat de flapjes open kunnen, maar weet nog niet hoe je het doet als de vakjes echt dicht zitten. Wat een verschil van hond.

We laten Klaus nu ook wat meer uit de kamerkennel als we thuis zijn, hij kiest dan vaak om in de gewone bench te gaan, maar nu hij wat meer vrijheid krijgt, af en toe een spel, zien we dat hij weer vrolijker wordt. We hadden natuurlijk ook een grotere kap gehaald en wat denk je hij duwt de kap tegen de poot en kan alsnog iets bij de poot komen om te likken. Gelukkig helpt ook de honingzalf erg goed en is het likken nu over. Kap weer af en meneer begint nu aan de laatste fase.

De volgende blog komt nu echt na de uitslag van de foto’s.