Verhaal van een baasje – Harry

Hallo allemaal,

Ik werd door Daniëlle gevraagd of ik iets wilde schrijven over onze Zalikashond Harry.

Heel graag natuurlijk, vooral ook omdat ik dan met jullie kan delen hoezeer wij van en met Harry genieten.

Wij hebben Harry in 2018 als 4 maanden oude pup op mogen halen. Hij stond op de site van Zalikas als volgt beschreven: “Harry is een superlieve zachtaardige schat. Alhoewel hij de grootste is van het nest, is hij duidelijk het ‘sukkeltje’ van het nest.” Maar eerlijk gezegd waren we eigenlijk al meteen verkocht toen we zijn puppyfoto zagen. Dus sukkeltje of niet, Harry wilden we als ons maatje.

Harry is naar mensen toe inderdaad een hele superlieve en zachtaardige hond. Maar het stadium van “sukkeltje” is hij toch echt wel ontgroeid. Hij is beschermend naar ons en wakend over zijn eigen heiligdom, de tuin bij ons huis. Vooral als er een duif, eekhoorntje of nog erger, een kat in rond paradeert. Het ongeloof van Harry dat zo’n beestje het lef heeft om dat in “zijn” tuin te doen is onbeschrijflijk groot en dat laat hij dan ook zeker merken! Nek- en rugharen recht overeind, staart omhoog (nog steeds wel met een mooie krul er in) en er komt zelfs bijna stoom uit zijn oren. Gelukkig duurt de ophef altijd maar eventjes. Hij is daar goed in te begeleiden en kruipt vervolgens weer gezellig tussen ons in op de bank.

Onder andere omdat Harry een grote hond is op hele hoge stelten en hij het heerlijk vindt om als een dolle rond te rennen, hebben wij in 2023 besloten om vanuit Tilburg, uit de stad te gaan verhuizen. We wilden de natuur in, een grotere tuin waar Harry én wij ons ei in kwijt zouden kunnen. En wat hebben we een geluk gehad! We hebben een huis in België kunnen kopen op 50 meter afstand van de bossen. En met een heerlijk ruime tuin helemaal rondom het huis.

Maar hoe doe je dat dan met een verhuizing, hoe laat je je hond wennen? Wij hebben er voor gekozen om vóórdat we echt konden verhuizen al een paar keer met Harry naar het huis te gaan. Hem daar bij het huis te laten snuffelen en rondkijken en in de omgeving paar keer een lekkere wandeling in de bossen gemaakt. Om de grootste onrust van het werkelijke verhuizen voor Harry zo klein mogelijk te houden hebben we hem tijdens de verhuizing zelf naar zijn opvang gebracht. Na 2 dagen hebben we hem weer opgehaald toen al het sjouwwerk al was gedaan, en hij zijn eigen herkenbare spulletjes in het nieuwe huis had.

We hebben samen met hem meerdere malen door het hele huis én de hele tuin gelopen. Zo dat hij zich veilig kon voelen bij het ontdekken van alle nieuwe ruimtes, nieuwe geluiden en de tuin. Hij heeft zijn eigen graafplek in de tuin gekregen. Daarvan wist hij al snel dat hij dáár mag graven en niet ergens anders. Niet dat dat altijd zo werkt hoor, want als hij zijn dolle 5 minuten heeft gaat hij uit baldadigheid soms ook wel eens ergens anders staan graven. Daarbij kijkt hij ons dan héél uitdagend aan. Maar gelukkig nooit in de bloemperken, hij snapt dat dat echt een brug te ver is!

Al heel erg snel voelde Harry zich zeer thuis en zeer op zijn gemak in zijn nieuwe omgeving.

Maar ik heb ook wel heel sterk het idee dat overal waar wij, zijn roedel zijn, Harry gelukkig is. En dat geldt omgekeerd zeer zeker ook. Wat een heerlijke hond is hij, hij heeft een sterke persoonlijkheid, heeft lol en plezier in het leven, luistert (meestal) prima en is super, maar dan ook echt superlief. Een maatje dat ontzettend veel geluk, liefde en gezelligheid in ons leven brengt. Zoals Daniëlle reageerde; “een heerlijk leven samen dus”.

Misschien nog een tip: als je naar het buitenland verhuist met je hond, moet je hem daar ook weer laten registreren. In België is het zo geregeld dat alleen de dierenarts dat voor je kan doen. Maar als hij eenmaal geregistreerd is in DogID (in België dan) kun je zelf het account onderhouden. De hond wordt met zijn chipnummer aan jouw naam gekoppeld. Bij een eventuele vermissing is dat heel belangrijk en handig.

Geniet allemaal van jullie heerlijke Zalikashonden!

Hartelijke groet,

Frank, Jet en Harry