Casusvoorbereiding en Persoonlijke Groei: Delen is Helen.
Nadat ik deze keer mijn casus goed had voorbereid, ging ik na een hele slechte nacht weer op pad. Met Maartje deze keer weer, voor de laatste lesdag voordat ik examen doe. Onderweg in de auto ben ik bij mezelf nagegaan waar de spanning die ik ervaarde nou eigenlijk vandaan kwam.
Zoals ik al zei, had ik mijn casus nogmaals goed voorbereid. Ik had Maartje opnieuw bij me om in mijn comfortzone te blijven qua hond. Dit omdat er bij Spirit nou eenmaal nog veel persoonlijke groei voor me zit. En de opdracht was ook duidelijk: “gewoon mezelf zijn”. Aha, daar zit het probleem dus…gewoon mezelf zijn. Hoe ga ik dat dan doen? Vroeg ik in de auto hardop aan mezelf, en in een gebedje aan m’n hogere macht…
Even later kreeg ik gelukkig de ingeving die me die dag zou helpen. Al ruim 17 maanden zit ik bijna dagelijks bij meerdere zelfhulpgroepen waar ik mezelf mag en zeker ook kan zijn. Daar deel ik wat ik ervaar, denk en vooral over wat ik voel! Yes, das mijn oplossing: DELEN IS HELEN.
Tijdens de rest van de rit voelde ik me al wat meer ontspannen. We kwamen ruim voor tijd aan op de locatie. Daar aangekomen startten we gelijk met het nabespreken van de afgelopen week. Als tweede kreeg ik het woord en heb daar open en kwetsbaar gedeeld over de spanning die ik ervaarde. Waar ik dacht dat die vandaan kwam en wat ik de afgelopen maanden in m’n herstel heb geleerd. De reacties van de groep en de docentes hierop waren echt hartverwarmend en geweldig mooi. Opnieuw werd bevestigd dat het echt belangrijk is om geregeld bij anderen te checken wat m’n hoofd allemaal bedenkt. Want mijn hoofd bedenkt dus echt nooit wat de rest van de wereld denkt.
Met een goed gevoel ging ik het eerste deel van de dag in. Allerlei spelletjes en activiteiten die je met je hond kan doen om te ontspannen tussen het werk door of erna. Maartje deed de oefeningen echt zoals ze is, lomp en onhandig. 🤣🤣🤣 Ach ja we hebben in ieder geval wel lol gehad samen.
Daarna het laatste deel van de dag, de casus. Doordat ik me in de ochtend zo kwetsbaar en open had uitgesproken liep die dus wederom echt helemaal niet volgens plan. 😱😱😱 Maar nu in de positieve zin van het woord. Tijdens de lange wandeling ontstond een heel mooi gesprek van mens tot mens tussen de docente en mij. We vertelden beide echt enorm open en kwetsbaar over de moeilijke dingen in het leven. Zo werd een casus die bedacht en dus gespeeld hoorde te zijn een gesprek uit duizenden. Een gesprek waar ik van droom, zoals in m’n hersenspinsel destijds in de kliniek. Een gesprek waarmee ik samen met Spirit hopelijk nog veel mensen kan en mag helpen. Mensen net als ik die door het leven in de problemen gekomen zijn.
Wat een mooie dag was dit zeg, volgende keer examen. Ik kijk er naar uit, jullie ook?
Je gaat slagen je bent echt een open en eerlijk mens. Samen met de honden ga jij veel mensen helpen. Maar ook je zelf. Jij groeit steeds beter in je herstel. Topper. Dit alles alleen maar door wat ik lees.
Mooi geschreven Jos
Wauw wat mooi om te lezen. Echt super. Zo benieuwd wat jullie honden en misschien wel onze eigen hond voor mijn dochter zou kunnen betekenen.
Je bent goed op weg, vertrouwen in jezelf en jezelf zijn want dat blijkt nu wel weer dat dat werkt